21:8 ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ
“Ενώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος” Αποκάλυψη 21:8. Το βιβλίο της Αποκάλυψης προσπαθεί με κάθε τρόπο να δείξει ότι το κακό και η αμαρτία θα εκλείψει ολοκληρωτικά· ουσιαστικά, η έναρξη, η ιστορία και το τέλος της αμαρτίας αποτελεί το κύριο θέμα της Αγίας Γραφής συνολικά. Στο κεφάλαιο 21, ο Θεός βεβαιώνει ότι η αιώνια ζωή που προσφέρει δεν περιλαμβάνει ανθρώπους που αρνιούνται να αποστραφούν την αμαρτία.
Όλοι αυτοί είναι οι άνθρωποι που παραβιάζουν τις πρώτες τέσσερις εντολές του Δεκάλογου (των Δέκα Εντολών), που αναφέρονται στην αγάπη και την αφιέρωση αποκλειστικά προς τον Θεό ( “ειδωλολάτρες” ). Καθώς και εκείνοι που παραβιάζουν τις υπόλοιπες εντολές που έχουν ως αποτέλεσμα κατεστραμμένες ανθρώπινες σχέσεις ( “φονιάδες και πόρνοι... και όλοι οι ψεύτες” ). Επίσης αυτοί που αρνιούνται να πιστέψουν, παρ’ όλες τις αποδείξεις που προσφέρει ο Θεός ( “οι άπιστοι”) δεν θα βρίσκονται στη Βασιλεία, όσο αξιοθαύμαστη ή φαινομενικά ηθική μπορεί να ήταν η ζωή τους, έχουν τον σπόρο της αμαρτίας που τελικά θα καρποφορήσει τους καρπούς της αμαρτίας. Οι “δειλοί” επίσης απορρίπτονται· αυτή η ομάδα είναι συνυφασμένη με τη Μεγάλη Θλίψη, που υπογραμμίζεται ιδιαίτερα στην Αποκάλυψη. Πολλοί θα λάβουν το “χάραγμα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του”, επειδή θα φοβούνται τις οικονομικές κυρώσεις ή την απειλή θανάτου. Όμως αυτός ο φόβος δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης, που τελικά οδηγεί στην αμαρτία.
Ως μια ιδιαίτερη κατηγορία ο άγγελος αναφέρει “τους μάγους” , εκείνους που έχουν μια προσωπική σχέση με τον Σατανά και με τις σαγηνευτικές του ικανότητες. Δυστυχώς, αυτή η ομάδα ανθρώπων περιλαμβάνει αρκετούς που πίστευαν ότι οι υπερφυσικές τους δυνάμεις προέρχονταν από τον Θεό. “Πολλοί θα μου πουν κατά την ημέρα εκείνη: Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύαμε στο όνομά σου, και στο όνομά σου εκβάλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου κάναμε πολλά θαύματα; Και τότε, θα ομολογήσω σ’ αυτούς: Ότι ποτέ δεν σας γνώρισα· φεύγετε από μένα εσείς που εργάζεστε την ανομία!” (Ματθαίον 7:22,23). Αυτό το εδάφιο δείχνει επίσης ότι εδώ διακυβεύεται ο νόμος του Θεού, εκείνοι που απορρίπτονται “εργάζονται την ανομία”.
Οι λυτρωμένοι, αντιθέτως, είναι εκείνοι που έχουν μετανοήσει. Επιθυμούσαν, με άλλα λόγια, να υπακούουν στο νόμο του Θεού και λυπούνται όταν τον παραβίαζαν. Ο Χριστός έχει πληρώσει το τίμημα για τις αμαρτίες τους και εγγυάται ότι μέσω της χάρης Του στη νέα γη, όπου δεν θα υπάρχει πειρασμός, δε θα αμαυρώσουν την τελειότητα της Βασιλείας Του. Εκείνοι που ικανοποιούνται με το να συνεχίζουν να παραβιάζουν το νόμο του Θεού δεν μπορούν να λάβουν μέρος στη Βασιλεία, επειδή κάποια στιγμή, όπως και ο Σατανάς, θα επαναφέρουν την κυριαρχία της αμαρτίας. Γι’ αυτόν το λόγο ο Θεός δηλώνει: “Μέσα σ’ αυτή (την άγια πόλη) δεν θα μπει τίποτε που μολύνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψέμα· αλλά, μονάχα οι γραμμένοι μέσα στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου” (Αποκάλυψη 21:27). Παρόλη τη βαθιά αγάπη Του για εκείνους, ο αποκλεισμός τους είναι ο μόνος τρόπος να εγγυηθεί ότι “ο θάνατος δεν θα υπάρχει πλέον· ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πλέον” (Αποκάλυψη 21:4).